مقدمه
این کتاب را قبلاً نیز در کانال معرفی کرده بودم، اما به دلیل گفتگوی اخیری که با یکی از دوستان در مورد آن داشتم فکر کردم که معرفی مجدد آن خالی از لطف نیست
همان طور که ممکنه شنیده باشید، در ارتباطات شبکه‌های کامپیوتری، خصوصاً در شیوه برقراری ارتباطات اینترنتی، پروتکل TCP از اهمیت و نقش بسیار بالای برخوردار است که بی شک بدون تعریف و ایجاد آن این امکانات ارتباطی و اینترنتی و به خصوص شبکه‌های اجتماعی که هم اکنون در اختیار بشر است و موجب تحولی چشم گیر در فرهنگ و اندیشه او شده میسّر نبود.
درباره TCP
اما شرح مختصر عملکرد TCP چیست که چنین اهمیتی را برای آن به ارمغان آورده است؟
در حقیقت و به زبان بسیار ساده می توان گفت که TCP نقش سیستم پستی منظمی برای نقل و انتقالات اطلاعات (بسته های دیتا) و آدرس دهی مابین اجزای موجود در هر شبکه کامیپوتری و شیوه استاندارد گفتگوی مابین آنان است.
اما این موضوع چه ارتباطی به شطرنج و انتخاب بهترین حرکت دارد؟
انتخاب بهترین حرکت ممکن در هر پوزیسیون
آقای «سان سانیچ شاشین» یا San Sanych Shashin فیزیکدان، مربی و شطرنج باز معروف روس، شیوه ابتکاری خویش برای انتخاب بهترین حرکت ممکن در هر پوزیسیون را در کتابی جمع آوری کرده که به نام:
{ «بهترین حرکت، شیوه نوینی برای کشف نیرومندترین حرکت کاندیدا» } و یا
Best Play, A New Method For Discovering The Strongest Move
است.
او در کتاب خود از سبک بازی سه قهرمان شطرنج جهان یعنی تال، کاپابلانکا و پتروسیان که هریک در سبک بازی خویش با استعداترین بوده‌اند استفاده کرده و پروتکلی را تعریف و ایجاد نموده که در واقع شیوه انتخاب بهترین حرکت کاندیدا و تعیین معیاری قابل استفاده و عملی برای یافتن بهترین حرکت در هر پوزیسیون شطرنجی را بیان می‌کند که کاملاً شیوه نوینی است. خوب میدانید که سبک بازی این قهرمانان به ترتیب حمله‌ای (تال)، مانورهای بسیار زیبا (کاپابلانکا) و دفاعی (پتروسیان) بوده است.
ار آنجائی که ابتدای نام این سه استاد بزرگ یعنی Tal, Capablanca, Petrosian معادل همان TCP در شبکه‌های کامپیوتری است، او نام شیوه خود را TCP گذاشته است.
البته این تعبیر استباط من از انتخاب نام ایشان است؛ م.خ
مطالب کتاب بسیار منظم و با سازمانی بسیار جالب دسته بندی شده، و در نهایت شیوه ارائه شده (TCP) به عنوان ابزاری برای انتخاب بهترین حرکت تعریف و در عمل به نمایش گذارده شده است. در واقع او پس از معرفی ابزار ابتکاری خود، طرز استفاده و کاربرد آن را نیز در عمل نشان داده است.
دوستانی که با ادبیات شطرنج آشنائی دارند و اهل مطالعه هستند، خوب می‌دانند که اشتای‌نیتز به عنوان اولین کسی که بسیاری از فنون و تکنیک‌های شطرنجی را به شکل «قاعده» قابل یادگیری و قابل توضیح بیان نمود و بعدها نیمزوویچ شیوه نامه او را تکمیل کرده و اصول شطرنج پوزیسیونی مدرن را پایه ریزی کرد.
اما در طول این سالها (چیزی حدود 80 سال) همواره چالش بسیار مشکل در استفاده از قواعد و توضیحات ارائه شده این دو بزرگوار و دیگر بزرگان شطرنج که با همین دیدگاه به شطرنج پرداخته‌اند، انتخاب نیرومندترین حرکت در هر پوزیسیون شطرنجی بوده است. حقیقت آن است که بسیاری از قهرمانان با یافتن استثناعات بسیار زیاد و در مواقع بحرانی در تبعیت از این قواعد، میتوانند نیرومندترین حرکت خود را بیابند و در واقع شاید بتوان در سطوح بسیار بالاتر این استباط را داشت که قواعد موجود وضع شده در بسیاری از موارد کارساز نیستند و یا به قول «لیپنیتسکی» {قواعدی در پوزیسیون پیش رو حاکم هستند که ما هنوز موفق به کشف آنان نشده‌ایم و به آن احاطه نداریم}
در هر صورت شیوه ارائه شده توسط این شطرنج باز روس، که زمانی در تیم آماده سازی کارپف برای رویاروئی با «بابی فیشر» انجام وظیفه می‌کرده، به نظر بسیار جالب و قابل تامل است، و چه خوب است که این دیدگاه در سمینارهای تخصصی مورد نقد و بررسی قرار گیرد (در واقع قصد دارم این موضوع را به همه استاد بزرگان کشور به عنوان موضوع یک سمینار جالب چه در جهت پذیرش این شیوه و چه در جهت مردود دانستن آن پیشنهاد کنم)
نکته جالبی که یکی از دوستان پژوهشگر من اظهار کردند اینکه، با کاربرد شیوه شاشین، ایشان در بسیاری از موارد میتوانند، سه حرکت اول بسیاری از انجین های شطرنجی را به عنوان حرکتی نیرومند پیدا کرده و این امر با دلیل و منطق و کاملاً قابل تکرار است.
نویسنده: محمّد خیرخواه