ما به رایانه ها بازی شطرنج را آموزش دادیم و سپس آنها ما را پشت سر گذاشتند

• مقدمه
• مطالبی از کتاب هفت بازی

الیور رودر روزنامه نگار، نویسنده و بازیکن بازی است. او یک نویسنده ارشد سابق برای FiveThirtyEight است، جایی که او مسابقات قهرمانی شطرنج جهان و سایر فعالیت های بازی را پوشش می داد. مطالب زیر از کتاب جدید او با عنوان “هفت بازی: تاریخ بشر” منتشر شده توسط W.W. نورتون. امروز در فروشگاه ها موجود است

هنوز اولین صفحه ای که روی آن شطرنج بازی کردم را به یاد دارم. این یک صفحه نامنظم و سنگین از گردو بود، شاید 14 اینچ در یک طرف، که خانه های سبز نمدی با دقت روی آن چسبانده شده بود. این یک هدیه کریسمس خانوادگی از طرف خواهر و برادر مادرم به پدرشان،هدیه ای برای پدربزرگم جک بود. این نمد پس از میزبانی چندین دهه نبرد در یک مزرعه کوچک در شرق آیووا جمع شده بود. مهره هایی که توسط پدربزرگ و مادربزرگم در ماه عسلشان به مکزیک در سال 1949 خریداری شده بود، باریک بود و از آبنوس و عاج ساخته شده بود. تا رسیدم، یکی از اسب ها سرش را گم شد. به نظرم اسب های دیگر در چشمانشان ترسناک بود. من لبه های تاج وزیر ها و نبردهای منظم و تاج دار را به یاد می آورم. به یاد می آورم مهره های متراکم چوب را.

در کودکی، هر تابستان را در آن مزرعه می گذراندم، روی علوفه های یونجه می پریدم و شنا می کردم و در نور آخر بعدازظهر، پس از بازی ،شطرنج بازی می کردم. پدربزرگ جک بازیکنی قوی و صاحب سبک محافظه کارانه و موضعی بود. و به عنوان یک اصل سختگیرانه، او هرگز اجازه نداد بچه ها برنده شوند. بنابراین، هر شطرنج‌بازی در خانواده‌ام خاطره‌ای از اولین پیروزی خود دارد. وقتی بالاخره پدربزرگ جک را در حوالی 9 سالگی بردم، یادم می‌آید که به آشپزخانه دویدم تا به مادربزرگ شرلی بگویم که مرا در آغوش گرفته بود و قلقلکم میداد.

در ابتدا، من بازی را مانند یک ماشین دیدم، نه بی شباهت به ترک مکانیکی، یک فریب چشمگیر که در قرن هجدهم یک ماشین شطرنج بازی طراحی شده، که مهره آن بر اساس اصول پیچیده و در عین حال مشخص در حال حرکت و تعامل هستند. من شطرنج را مثل بچه‌ای که موتور را جدا می‌کند، از هم جدا کردم کنجکاو و مشتاق، اما بیشتر آشفته شدم. گهگاهی دستگاه مونتاژ شده به آرامی کار می کرد و من برنده می شدم. بیشتر اوقات، من باختم. برای استفاده از شطرنج مورد علاقه‌ام، کنجکاو بودم که مهره‌ها چگونه کار می‌کنند. امتحان کردنش برای من کافی بود.

همانطور که بزرگتر شدم، شیفته تئوری شطرنج شدم و نمودارهای ماشین پیچیده ای را که توسط قلع و قمع های بی شماری در طی صدها سال جدا شده بود، مطالعه کردم. من با خواندن کتاب مرجع سنگین «بازی‌های شطرنج مدرن» به خواب می‌روم، و از طبقه‌بندی دقیق و تجزیه و تحلیل تنها چند حرکت احتمالی اولیه در یک بازی و نام‌هایی که به دست آورده‌اند گامبیت هالووین Maróczy Bind، اژدهای تسریع شده، دفاع جوجه تیغی.
امروز از شطرنج در سطح زیبایی شناختی لذت می برم. حس رقابتی من هرگز زیاد نبود. قهرمانی کلاس چهارم ابتدایی من در گرین وود تنها نقطه برجسته آن است. من فاقد مهارت بودم، و به همان اندازه که مهم بود،. اما حتی اگر هرگز یک بوم نقاشی را نکشیده باشم، باز هم می‌توانم از روتکو و دو کونینگ قدردانی کنم و قدردان زیبایی در تصویر باشم. و می توان زیبایی را در بازی شطرنج قدر دانست. هنر ترکیب‌های تاکتیکی طولانی، پیچیده می‌توانند، مانند موسیقی، آشکار باشد.

پیشرفت من نشان دهنده نحوه آموزش بازی شطرنج به رایانه هایمان است. اولین برنامه‌ها، کدهای کیش که روی مین‌فریم‌های نامناسب اجرا می‌شد، چوب‌پرنده‌ها بودند که می‌توانستند شطرنج را از نظر فنی بازی کنند، اما خوب نبودند. جانشینان آنها که روی ابرکامپیوترهای شیک‌تر یا دسکتاپ‌های مدرن سریع‌تر کار می‌کردند، تئوری گشایشها و بازی‌های پایانی، و همچنین تاکتیک‌های پیچیده بازی میانی تسلط داشتند و اکنون بهتر از هر انسانی بازی می‌کنند. و جانشینان آنها، آخرین تکامل، موجودات شطرنج غیر خدایی که از آزمایشگاه های مخفی شرکت های تریلیون دلاری بیرون آمده اند، یک شطرنج بیگانه فوق پیشرفته، زیبا بازی می کنند، چیزی که هیچ انسانی قادر به درک کامل نیست، چه برسد به تکرار، اما بسیار کامل با سبکی عالی است.

من از شما دعوت می کنم به tcec-chess.com مراجعه کنید، که محل برگزاری یک عرصه آنلاین به نام قهرمانی موتور برتر شطرنج است. بیست و چهار ساعت در روز، هفت روز هفته، برنامه‌های شطرنج رایانه‌ای نخبه با نام‌هایی مانند Ethereal، Fire، Fizbo، Komodo، Laser، Winter، و Xiphos در آنجا با یکدیگر بازی می‌کنند و می‌توانید آنها را به صورت زنده تماشا کنید. موتورها هر کدام بر روی چهار پردازنده رده بالای Intel Xeon با هشتاد و هشت هسته کار می کنند و ده ها میلیون موقعیت را در ثانیه تجزیه و تحلیل می کنند. می توانید تماشا کنید که آنها ده ها حرکت را در آینده در نظر می گیرند و موقعیت ها را ارزیابی می کنند. آنها به طور مداوم تعدادی از بهترین شطرنج های بازی شده را تولید می کنند. حتی می‌توانید، بازی‌های را در زمان واقعی تماشا کنید:

اما ماشین ها اهمیتی نمی دهند و هرگز بازی را متوقف نمی کنند.
آینده ای نه چندان دور را تصور کنید، پس از افزایش دما اقیانوس ها و سیل و خالی شدن شهرهای ساحلی جهان، پس از مهاجرت جمعیت انسان به مرکز، پس از مرگ محصولات در طول خشکسالی و انقراض گونه ها، پس از آن. قحطی و فروپاشی اقتصادی، جایی در سروری که مدت‌هاست رها شده، تا زمانی که قدرت وجود دارد، بالاترین فرهنگ انسانی ما، آخرین هنر ما، در بازی‌های شطرنج ایجاد می‌شود که در سکوت انجام می‌شوند و هیچ‌کس تماشا نمی‌کند.