- تقویت تجسم در شطرنج
- اهمیت تجسم در شطرنج
- توسعه سریع مهارت: جداسازی و تکرار
- تجسم به چه معناست؟
- آموزش “چشم بسته” برای بهبود تجسم
- چگونه صدای بازی شطرنج خود را ضبط کنیم
- چگونه با صدای بازی شطرنج خود تمرین کنیم
تقویت تجسم در شطرنج
خواننده عزیز، از آنجایی که من در حال درمان آسیب مغزی تروماتیک هستم، یک مقاله مهمان دیگر برای شما دارم. این مقاله بسیار خاص است زیرا می‌تواند پاسخی به یک سوال متداول باشد: چگونه می‌توانم مهارت‌های تجسم خود را بهبود بخشم؟
برنامه آموزشی و وبلاگ شطرنج آیدن با عنوان «تا نبینی حرکت نکن» منحصراً بر بهبود تجسم تمرکز دارد. بنابراین او بهترین فرد برای نوشتن این مقاله است.
من از خواندن درباره روش او کاملاً لذت بردم و مشتاقم که در آینده از برخی از این تکنیک‌ها با دانش‌آموزان خودم استفاده کنم.
اگر می‌خواهید با آیدن در تماس باشید، کافی است صفحه اصلی او را بررسی کنید یا بازخورد مستقیم خود را در اینجا ارسال کنید.
لذت ببرید!
صبحتان بخیر، تصویر مه صبحگاهی در پس‌زمینه خانه من.
وقتی دبیرستان را تمام کردم، یک سال را در مزارع مرغ محلی کار کردم. اما قوی‌ترین خاطرات من ربطی به خود جوجه‌ها ندارد.
آنها در مورد مه صبحگاهی هستند.
مه عمیق، غلیظ و خزنده است. و احساس وحشتناک رانندگی در میان مه آن هم در ساعت ۴ صبح.
مه دیواری مات در اطراف ماشین من ایجاد می‌کرد که با من حرکت می‌کرد اما هرگز نمی‌شکست.
من نمی‌توانستم چیزی را جلوتر ببینم. نمی‌دانستم چه چیزی در راه است. زمانی برای واکنش به هر چیزی در صورت وقوع آن نداشتم.
آنچه می‌توانستم ببینم تار و نامشخص بود. غیرممکن بود که با اطمینان بگوییم چه چیزی آنجا بود. ممکن بود یک کانگورو، یک چاله عمیق یا ماشین دیگری وجود داشته باشد. هر کدام برای ایجاد یک حادثه بزرگ کافی بود.
تا زمانی که حادثه پیش آمد، برای متوقف شدن خیلی دیر شده بود.
نمی‌توانستم ببینم چه پیش می‌آید. زمانی برای واکنش نداشتم. این احساس ناتوانی است، با دانستن اینکه همه اطلاعات را دارید، اما مه مانع از تصمیم‌گیری شما می‌شود و نمی‌توانید به آن اعتماد کنید.
شما فقط باید با غریزه خود حرکت کنید و امیدوار باشید که نتیجه دهد.
اهمیت تجسم در شطرنج
وقتی پشت صفحه شطرنج نشستم، این حس را شناختم. همین حس را داشتم که برای تشخیص هر چیزی که جلوتر از من است تلاش می‌کردم.
سعی می‌کردم عواقب یک حرکت را محاسبه کنم، اما ابهام وجود داشت و همه چیز پیش رو را پنهان می‌کرد.
فقدان وضوح آنچه را که در مقابلم بود احساس کردم. مهره‌ها را در یک حرکت از دست دادم. ساده‌ترین چیزها را ندیدم. این مرا درمانده کرد.
تجسم در شطرنج گاهی اوقات مانند حرکت در مه است.
زمانی که تهدیدی را دیدم، دیگر برای انجام کاری برای آن دیر شده بود. من فقط باید با غریزه خود پیش می‌رفتم و امیدوار بودم که کارم درست از آب دربیاید.
ما مجبور نیستیم این ابهام را در بازی شطرنج خود بپذیریم. ما می‌توانیم خودمان را آموزش دهیم تا از طریق آن پیش برویم. هنگامی که با آن مبارزه می‌کنیم و می‌توانیم با وضوح، از فاصله دور ببینیم، تأثیرات روی شطرنج ما شگفت‌انگیز است.
ما باید تجسم خود را آموزش دهیم.
بحث اصلی زیادی در مورد تکنیک‌های آموزش تجسم وجود ندارد. داستان کلی که من شنیده‌ام این است که مهارت‌های تجسم شما به طور منفعلانه بهبود می‌یابد، در نهایت با آموزش چیزهای دیگر در آن خوب خواهید شد.
چرا چنین مهارت مهمی را به زمان و شانس واگذار می‌کنیم؟
وقتی تمرینات را دقیق انجام دهیم، اتفاقات خوبی می‌افتد. هنگامی که ما به طور فعال تجسم خود را آموزش می‌دهیم، هر بخش دیگر از شطرنج ما نیز بهبود می‌یابد.
ابهام ذهنی بیشتر شطرنج‌بازان را عقب نگه می‌دارد. امروز، یک راه جدید و قدرتمند برای حذف این محدودیت از بازی خود به شما نشان خواهم داد. اما ابتدا باید چیزی را توضیح دهم.
توسعه سریع مهارت: جداسازی و تکرار
من یک معتاد به یادگیری هستم. من عاشق هیجان یادگیری چیزهای جدید و کسب مهارت‌ها با سرعتی بیشتر از حد معمول هستم. وقتی متوجه می‌شوم که می‌توانم کار جدیدی انجام دهم، رضایت باورنکردنی پیدا می‌کنم.
در طول سال‌ها، من روشی برای یادگیری ایجاد کرده‌ام. من آن را در هر موقعیت جدیدی به کار می‌برم. این روش غیرمتعارف است و من را به مسیرهای غیرمعمولی می‌برد، اما هرگز شکست نخورده‌ام.
من بر روی یک اصل کلیدی از روش‌شناسی خود تمرکز خواهم کرد. این نکته را جایی ثبت کنید.
برای بهبود سریع، ما باید مهارت‌های هدف خود را در آموزش جدا کرده و تکرار کنیم.
برای دستیابی به آموزش تجسم، به معنای دو چیز نیاز است:
ما باید به گونه‌ای تمرین کنیم که مهارت تجسم شطرنج را از سایر بخش‌های بازی جدا کند. و
ما باید تجسم را با شدتی بالاتر از آنچه در یک بازی واقعی نیاز داریم تمرین کنیم.
وقتی این دو کار را انجام دادید، بهبود به سرعت اتفاق می‌افتد.
از ورزش‌های دیگر بیاموزید.
مهم است که یک بسکتبالیست در پرتاب‌های ۳ امتیازی خوب باشد. بنابراین آنها روی آن تمرکز می‌کنند.
آنها امیدوار نیستند که با انجام بازی‌ها به نوعی در پرتاب‌های سه امتیازی بهتر شوند. آنها فعالانه تمرین می‌کنند. آنها روی خط سه امتیازی (ایزوله) می‌ایستند و پرتاب‌های پیاپی انجام می‌دهند و هدفشان زدن تعداد زیادی پرتاب موفق (تکرار) است.
تجسم را مانند پرتاب‌های ۳ امتیازی در بسکتبال جدا کنید.
زدن یک ۳ امتیازی در یک بازی بسیار ساده‌تر از زدن تعداد زیادی پرتاب موفق است که در تمرین روی آنها کار کرده‌اند. در مقایسه با آن رگه‌ها، زدن یکی آسان است. بنابراین آنها این کار را به راحتی انجام می‌دهند.
در فوتبال استرالیایی، یک مهاجم برجسته برای تیم کالینگوود به نام تراویس کلوک وجود داشت. او در زمانی که جمعیت بیش از حد پر سروصدا بود، برای گلزنی تلاش می‌کرد. سروصدا او را از نظر روانی تحت تأثیر قرار می‌داد. بنابراین او صدای جمعیت را ضبط کرد و ساعت‌ها و ساعت‌ها به آن گوش داد (جداسازی)، بسیار بلندتر از آنچه در زمین می‌شد (تکرار).
وقتی تراویس در یک بازی واقعی بود، صدای جمعیت بسیار آرام‌تر و کمتر از تمرین او بود. برخورد با آن ساده شد. و در نتیجه بازی او بهتر شد.
تمرکز و تکرار. این راز بهبود تجسم ماست.
آموزش “شطرنج چشم بسته” برای بهبود تجسم
در تحقیقات و آزمایشاتم، مدام با ایده شطرنج چشم بسته مواجه شدم. در چند مصاحبه مرتبطی که با بازیکنان برتر پیدا کردم، شطرنج چشم بسته بارها و بارها به عنوان بهترین راه برای تمرین مطرح شد.
شطرنج چشم بسته یکی از جالب‌ترین مهارت‌ها در شطرنج است. بیشتر بازیکنان از معدود بازیکنانی که می‌توانند این کار را به خوبی انجام دهند، شگفت‌زده می‌شوند. این یک مهارت شگفت‌انگیز است.
تنها مشکل واقعی این است که شطرنج چشم بسته بسیار سخت است. برای اکثر شطرنج‌بازان، عملاً غیرممکن است. حتی برای انجام آن به سطح خاصی از مهارت تجسم نیاز دارید. در غیر این صورت، هرگز از دو حرکت اول عبور نخواهید کرد. مثل این است که برای ورود به ورزشگاه باید یک تست قدرت را پشت سر بگذارید.
شطرنج چشم بسته باعث می‌شود از مهارت‌های تجسمی‌مان به شیوه‌ای استفاده کنیم که بسیار دشوارتر از آن چیزی است که در یک بازی به آن نیاز داریم.
این یک نکته مثبت است که تجسم را تکرار می‌کند. اما ما هنوز باید یک بازی کامل شطرنج را انجام دهیم و هر چیزی را که معمولاً برای بازی کردن به آن نیاز داریم، انجام دهیم. این فقط یک میلیون بار سخت‌تر است زیرا ما نمی‌توانیم چیزی را ببینیم.
باید یک قدم جلوتر برویم. ما همچنین باید تجسم را جدا کنیم و تمام تصمیمات را از شطرنج چشم بسته حذف کنیم. ما باید در همان سطح از شدت تمرین کنیم، اما به نحوی که به ما اجازه دهد تنها روی تجسم تمرکز کنیم.
پاسخ، شطرنج صوتی است. بازی‌ها با صدای بلند خوانده می‌شوند. ساده به نظر می‌رسد اما بسیار قدرتمند است. همیشه این ایده‌های ساده هستند که موثرترین هستند.
شطرنج تنها تفریحی نیست که می‌توانید با چشم بسته تحت تأثیر قرار دهید.
برای سادگی، این بخش را به دو بخش تقسیم می‌کنم.
چگونه صدای بازی شطرنج خود را ضبط کنیم:
(در صورتی که در حال حاضر در موقعیتی نیستید که بتوانید چیزی را ضبط کنید، من یک بازی صوتی را برای شما آماده کرده‌ام تا از اینجا استفاده کنید.)
۱. یک دستگاه ضبط صدا را آماده کنید (من با برنامه Voice Memos در آیفون خود شروع کردم).
۲. به chessgames.com بروید و یک بازی را بیابید که تا ۱۵ حرکت طول بکشد (یا اگر پیشرفته‌تر هستید، بازی‌های طولانی‌تر). در اینجا جستجوی فیلتر شده‌ای است که من آماده کرده‌ام. یکی از آن بازی‌ها را انتخاب کنید، اما قبل از مرحله بعدی زمان زیادی را صرف تماشای بازی نکنید.
۳. خود را در حال خواندن حرکات با صدای بلند، یکی یکی، ضبط کنید. بین هر حرکت ۱ تا ۳ ثانیه سکوت کنید. سکوت بین حرکات به مغز شما فرصتی می‌دهد تا همه چیز را به تصویر بکشد. در مورد سکوت‌های طولانی‌تر از آنچه ممکن است نیاز داشته باشید، زیاده‌روی کنید. بهتر است بین حرکات زمان بیشتری داشته باشید تا اینکه در تمرین خود احساس عجله کنید.
توجه: حتماً شماره نوبت و جزئیات اضافی (مانند کیش و ترفیع) را درج کنید.
چگونه با صدای بازی شطرنج خود تمرین کنیم:
وقتی فایل صوتی شطرنج خود را ضبط کردید و آماده کار کردید (یا از مثال من استفاده می‌کنید)، وقت آن است که دست به کار شوید! حداقل ۱۰ دقیقه برای این تمرین اختصاص دهید.
ما از طریق فایل صوتی گوش می‌دهیم و سعی می‌کنیم هر حرکتی را که روی صفحه ذهنی خود می‌شنویم دنبال کنیم.
با هر حرکت انجام شده، باید بتوانیم به سوالات زیر پاسخ دهیم:
آخرین حرکت چه کاری انجام داد؟
حرکت آخر به چیزی حمله کرد یا از چیزی دفاع کرد؟
آیا آخرین حرکت خطوط دیدی را برای مهره‌های دیگر باز کرد؟
تهدیدات در وضعیت چیست؟
اطمینان حاصل کنید که برای دیدن هر وضعیت با وضوح کامل در ذهن خود زمان و تلاش صرف کنید. هنگامی که وضعیت را از دست دادید (و احتمالاً این کار را خواهید کرد، هیچ جای شرمندگی نیست)، ضبط را دوباره از ابتدا شروع کنید. هر بار که آن را تکرار می‌کنید، تصویر واضح‌تری ایجاد می‌کنید و مهارت‌های خود را بهبود می‌بخشید.
این کار را بارها و بارها تکرار کنید تا به پایان برسید یا حداقل ۱۰ دقیقه گذشته باشد.
یادتان باشد، قرار است سخت باشد. ما در حال جداسازی و تکرار مهارت تجسم هستیم. این چالش چیزی است که مهارت تجسم شما را تقویت خواهد کرد.