- مقدمه
- اشتباهات در گشایش
- بازی کردن خیلی زیاد با سربازهای پیاده
- توسعه ملکه خیلی سریع
- نگه داشتن شاه در مرکز
- نگه داشتن مهره های غیر قابل اشغال
- بکار نبردن رخ ها در بازی
- ضعیف شدن قلعه گرفتن
- بازی کردن بدون یک طرح ونقشه
- فعال نکردن پادشاه
- توجه نکردن برای ایجاد سربازهای ترفیع پیدا کرده
- ایجاد اشتباه در مدل‌های نظری ساده
مقدمه
یکی از چیزهایی است که بازیکنان شطرنج در همه سطوح مشترک دارند: ما می خواهیم بازی را بهتر کنیم.
و خبر خوب این است که همیشه جایی برای پیشرفت وجود دارد.
اما این مستلزم کار است ، زیرا اشتباهات همیشه در آنجا وجود دارند و بالای دستی که مهره را حرکت می دهد و منتظر است که انجام شود.
مبتدی ها اغلب فکر می کنند که تفاوت بین یک آماتور و یک استاد قوی، تعداد اشتباهاتی است که آنها انجام می دهند. با این حال، تفاوت واقعی در تعداد اشتباهات نیست، بلکه در نوع اشتباهاتی است که ساخته شده اند. در حالی که مبتدی‌ها تماشا می کنند که حریفشان تمام مهره های آن ها را حرکات پشتر سر هم می گرند، نوع اشتباهی که یک بازیکن با تجربه انجام می‌دهد احتمالا مربوط به ایجاد یک مربع یا سرباز ضعیف خواهد بود , که چند نمونه از آنها را نام ببرید.
بنابراین , ما می‌توانیم بگوییم که اشتباهات مبتدیان, جدی‌تر است , اما در این مقاله می‌بینیم که اشتباهات رایج , آن‌هایی هستند که باید از آنها اجتناب کنیم .
اشتباهات در گشایش
یک آماتور که به دنبال بهبود بازی خود است باید بداند که در مرحله اول بازی ، قواعد خاصی باید دنبال شود :
- برای کنترل ( و در صورت امکان , تصرف کردن با سربازهای پیاده) مرکز صفحه
- توسعه مهره های کوچک ( فیل ها و اسب ها ) هر چه زودتر
- قلعه گرفتن در اوایل بازی، برای حفظ امنیت پادشاه
معمول‌ترین اشتباهات در این مرحله از بازی دقیقا همان هایی هستند که این قوانین پایه را نقض می‌کنند .
اشتباه شماره 1 : بازی کردن خیلی زیاد با سربازهای پیاده
در باز کردن شما باید چند حرکت با سربازان پیاده انجام دهید و آنها باید با هدف کنترل و اشغال مرکز صفحه باشند( درست مانند فوتبال ، مهم است که میانه میدان را کنترل کرده، در شطرنج مرکز صفحه اصلی اساسی است). اما بسیاری از آماتورها این اشتباه را می‌کنند که خیلی زیاد با سربازها حرکت می‌کنند ، که باعث می‌شوند توسعه اسقف‌ها و شوالیه‌ها به تاخیر بیفتد . همچنین پادشاه مدت زیادی در مرکز قرار خواهد گرفت . تله معروف Légal یک مثال خوب است که در آن عدم توسعه حریف با حرکت‌های زیادی که با سربازان پیاده انجام می‌شود , تنبیه می‌شود .
اشتباه شماره 2: توسعه ملکه خیلی سریع
وقتی قوانین شطرنج را یاد می‌گیریم، متوجه می شویم که یک مهره ی بسیار قدرتمند وجود دارد: وزیر. این ممکن است باعث شود که ما سعی کنیم که از همان ابتدا بیش‌ترین استفاده را از آن کنیم . با این حال، همانطور که گفتیم، ابتدا بهتر است که اسب ها و فیل ها را توسعه دهیم. با حرکت دادن وزیرخیلی زود و تلاش برای ایجاد تهدید با آن ، می‌تواند آن را تحت حمله مهره های حریف قرار دهد . در بسیاری از موارد آنچه اتفاق می‌افتد این است که حریف با مهره هایی که وزیر ما را تهدید می کنند بازی می کند به طوری که در حالی که آنها در حال توسعه هستند، ما مجبور به حرکت در اطراف وزیر می‌شویم تا از گرفتن آن جلوگیری کنیم.
اشتباه شماره 3: نگه داشتن شاه در مرکز
ایمنی شاه مسلما یکی از اولویت های مهم در بازی شطرنج است. ما اغلب قلعه رفتن را به تعویق می‌اندازیم به این دلیل که هیچ تهدید قریب‌الوقوعی را مشاهده نمی‌کنیم ، اما بسیار توصیه می‌شود ، به خصوص درمراحل اول یادگیری ، تا با این قوانین استوار شوید : هر چه زودتر قلعه بگیرید. خطرات حفظ شاه در مرکز در مثال زیر نشان داده شده است.
اشتباهات در میانه بازی
اگر ما قوانین اساسی گشایش ( اشغال مرکز ، توسعه مهره های کوچک و قلعه گرفتن هرچه زودتر ) را دنبال کنیم , ما قادر خواهیم بود به موقعیت بهینه در میانه بازی برسیم . اما در این مرحله از بازی نیز اشتباهات معمولی وجود دارد که باید از آن ها اجتناب کنیم. شایع ترین آن ها در اینجا امده است.
اشتباه شماره 4: نگه داشتن مهره های غیر قابل اشغال
یک اصطلاح شطرنجی وجود دارد که باید با آن آشنا شوید: هماهنگی مهره. این به این معنی است که مهره های ما باید خانه های خوبی را بگیرند ( جایی که فعال هستند ) و ترجیحا جایی که آنها می‌توانند اقدامات مشترکی را انجام دهند . از آن جایی که حریف ما می‌تواند از طریق منابع تاکتیکی ( معمولا یک تهدید دوگانه ) از آن بهره ببرد، این برای چند تا از مهره های ما که نا امن هستند، خوب نیست. بنابراین , به طور ایده‌آل مهره های ما باید از هم دفاع کنند . ما می‌دانیم که این کار همیشه ممکن نیست ، اما ما باید توجه کنیم و سعی کنیم که تعداد زیادی از آنها را بی‌دفاع نگذاریم . در این سه مثال، سفید می تواند مزایای تاکتیکی مهره های بی دفاع حریف را بگیرد.
اشتباه شماره 5: بکار نبردن رخ ها در بازی
درست همان گونه که در گشایش بازی، ما باید تلاش کنیم اسب ها و فیل ها را توسعه دهیم، در میانه بازی مهره های اصلی ما یعنی وزیر و زخ نیز باید وارد بازی شوند. معمولا مهم است که نخستین ردیف را برای اتصال رخ ها واضح کنیم (یعنی به دنبال یک خانه خوب برای وزیر باشیم ، به طوری که رخ ها هماهنگ می شوند)
اما رخ ها باید نقش اصلی را در میانه بازی ایفا کنند، و برای این کار، باید آن ها در بهترین خانه ها قرار دهیم. در حالت ایده آل، آنها باید در صف های باز یا نیمه باز باشند. یک صف باز این است که در آن هیچ سربازی در هیچ طرفی وجود ندارد . یک صف نیمه باز این است که در آن هیچ سرباز پیاده نداریم اما حریف ما این کار را می‌کند . بنابراین، همانطور که بازی به جلو حرکت می کند و سربازهای پیاده عوض می‌شوند، برخی از صف ها خالی می شوند و ما باید سعی کنیم از آنها برای فعال کردن رخ ها استفاده کنیم.
یکی از مکررترین اشتباهات باقی گذاشتن یکی از رخ ها در خانه اصلی خود است و فراموش کردن مهره ای است که در نتیجه نمی تواند در بازی شرکت کند. اگر صف بازی وجود ندارد، در بعضی موارد ما می توانیم رخ ها را در صف های مرکزی، پشت جلوترین پیاده ها قرار دهیم.
اشتباه شماره 6: ضعیف شدن قلعه گرفتن
در طول گشایش ، ما به منظور قرار دادن شاه در امنیت ما قلعه می گیریم. اما در میانه بازی ما از قلعه گرفتن محافظت می کنیم. برای این کار مهم است که سربازهای پیاده را که از پادشاه محافظت می‌کنند، پیشروی ندهیم . ماموریت آنها این است که آن را ایمن نگه دارد و هنگامی که پیش رویی می‌کنند ، شاه را بدون محافظ ترک می کنند.
ما همچنین سعی نخواهیم کرد که پیاده ها را در قلعه گرفتن دوبرابر کنیم، بنابراین مراقب تهدید در این ناحیه از صفحه باشید.
برای ایمن کردن قلعه گرفتن، ما باید از مهره های نزدیک حفاظت کنیم ، به خصوص اگر حریف بتواند مهره ها را نزدیک به شروع حمله قرار دهد .
اشتباه شماره 7 : بازی کردن بدون یک طرح ونقشه
گفته می‌شود که بهتر است با برنامه بد بازی کنید تا هیچ برنامه‌ای نداشته باشید . و این کار منطقی به نظر می‌رسد . یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی که توسط مبتدیان انجام می‌شود ، حرکت به خاطر آن است. هر حرکت باید یک ایده پشتش داشته باشد! در میانه بازی این امری کلیدی است تا یک ایده کلی از آنچه می‌خواهیم انجام دهیم داشته باشیم . این کافی نیست که یک حرکت انجام دهیم فقط به خاطر این که نوبت ماست . باید منطقی به نظر برسد و در صورت امکان، باید یک ایده را دنبال کند. البته ، زمانی که با الگوهای خاصی آشنا و ورزیده می‌شویم ، دستیابی به این امر آسان‌تر خواهد بود که می‌تواند به ما کمک کند . به همین دلیل است که شطرنج بازان باید از تجزیه و تحلیل موقعیت و یادگیری ضعف‌های اصلی ( که بر شاه تاثیر می‌گذارند، همانطور که در بخش قبلی گفتیم، استفاده کنند، اما همچنین خانه های کوچک و پیاده هایی ضعیف، که به زودی در یک مقاله جدید به آن خواهیم پرداخت ) .
دو نکته برای این موقعیت‌هایی که ما نمی‌دانیم چه کار باید بکنیم :
- مهره های خود را بهبود ببخشیم.
- طرح حریف خودمان را مجسم کنیم یا فکر کنیم چگونه او می تواند موقعیت خود را بهبود بخشد و مانع آن شویم.
اشتباهات آخر بازی
اشتباه شماره 8 : فعال نکردن پادشاه
ما چنین معامله بزرگی از پناه گرفتن شاه در قلعه گرفتن در طول گشایش انجام می دهیم و برای اینکه در طول بازی حفظ شود که مبتدیان اغلب این را فراموش می‌کنند که در پایان بازی، شاه باید نقش فعالی داشته باشد . وقتی مهره های کمتری در صفحه باقی می‌ماند، شانس کمتری برای حمله به شاه دشمن وجود دارد، بنابراین می توان آن را فعال کرد. این مهره ای مانند هر مهره دیگری است که می‌تواند تهدید کند و نقش اصلی را بازی کند.
در حقیقت ، مواردی وجود دارند که در آن یکی از بازیکنان قادر به فعال کردن شاه خود نیستند و این وضعیت شبیه به از کار افتادن یک مهره است.
من خیلی وقت پیش تحت‌تاثیر این مثال قرار گرفتم که در آن سیاه از طرف حریف مجبور شد با یک شاه کاملا غیر فعال خاتمه دهد ، که در نهایت به پیروزی برای سفید منجر شد.
اشتباه شماره 9 : توجه نکردن برای ایجاد سربازهای ترفیع پیدا کرده
پیاده های ترفیع پیداکرده مسلما اصلی ترین قهرمانان اکثر آخر بازی ها هستند. وقتی ما ارزش هر مهره را یاد می گیریم، به ما گفته اند که یک سرباز ارزش یک نقطه را دارد و این در ذهن ما حک شده است ! خوب، به خاطر داشته باشید که همانطور که مهره های کمتری باقی می‌ماند، ارزش سربازان به تدریج افزایش می‌یابد و اگر به پیاده ترفیع پیدا کرده تبدیل شوند ارزششان خیلی بیشر می شود ( به یاد داشته باشید که به گونه ای سربازها فراخوانده می شوندکه نمی توانند توسط سربازهای دیگر در راهشان برای ترقی متوقف یا مسدود شوند . )
کلید در بسیاری از آخر بازی ها این است که چگونه ترفیع پیاده را بسازند . در اینجا چند مثال آمده‌است :
اشتباه شماره 10 : ایجاد اشتباه در مدل‌های نظری ساده
شما نباید فکر کنید که برای بهبود شطرنج خود تنها تمرین کردن کافی است . کمی مطالعه کردن مناسب است ، و در آخر بازی، این برای دانستن بعضی از موقعیت‌های نظری بسیار مفید است . جدا از همتایان اصلی (وزیر در برابر شاه، رخ در برابر رخ، دو فیل در برابر شاه) شما باید برخی از مفاهیم اساسی را بیاموزید، مانند مقابله سرباز در آخربازی، و زیرکی های پشت سر آخر بازی ” رخ سرباز و فیل در برابر شاه” و یا آخر بازی ” وزیر در برابر سرباز در آخرین ردیف “.
بسیاری از بازیکنان فقط بر روی مطالعه گشایش پافشاری می‌کنند زیرا فکر می کنند آخر بازی ها خسته کننده یا سخت هستند. ما شما را تشویق می‌کنیم که آخر بازی ها را مطالعه کنید . شگفت‌زده خواهید شد از اینکه چقدر می‌توانند جالب باشند.
و از آنجا که این اولین مقاله من برای Chess.com است، لطفا نظر خود را ارائه دهید که مباحثی برای مقالات آینده باشد.