روانشناسی باخت در شطرنج: فرصتی برای رشد
هیچ شطرنج‌بازی از باخت لذت نمی‌برد! این یک واقعیت غیرقابل انکار است. از دوران کودکی که باختن باعث اشک‌هایمان می‌شد تا بزرگسالی که بسیاری از ما تحمل شکست را نداریم. همانطور که استاد بزرگ ویکتور کورچنوی به زیبایی بیان کرد: «باخت، یک مرگ کوچک است!» حتی حکایت‌های زیادی از اشک ریختن بابی فیشر، قهرمان جهان، پس از شکست‌های دردناک نقل شده که گواه این ادعاست.
اما بیایید از زاویه دیگری به این موضوع نگاه کنیم. همه ما جمله معروف خوزه رائول کاپابلانکا، قهرمان جهان را شنیده‌ایم که می‌گفت: «من از یک باخت بیشتر از صد برد یاد می‌گیرم.» البته، گفتن این جمله برای او که در تمام دوران حرفه‌ای خود تنها سی و دو بازی تورنمنتی را واگذار کرده، آسان است! کاپابلانکا برای تسکین بازیکنان بازنده، گاهی با شوخ‌طبعی می‌گفت: «ناراحت نشوید! اگر در یک بازی مات شدید، می‌توانید در صد بازی دیگر حریف را مات کنید!»
فارغ از شوخی، هر باخت گنجینه‌ای از اطلاعات ارزشمند درباره نقاط ضعف و ایرادات شطرنجی ما را آشکار می‌کند که می‌تواند به تقویت سطح بازی‌مان منجر شود. بنابراین، باید شکست‌هایمان را در آغوش بگیریم، زیرا آنها به ما کمک می‌کنند تا پیشرفت کنیم و این حقیقتی است که تنها به شطرنج محدود نمی‌شود.
برای برخی، اشتباه کردن منبعی سرشار از شرمندگی است، اما برای من، شناخت و تشخیص اشتباهاتم گنجینه‌ای ارزشمند محسوب می‌شود.
ما زمانی متوجه خواهیم شد که کامل نبودن بخشی جدایی‌ناپذیر از سرشت انسان است. همانطور که جورج سوروس می‌گوید: «هیچ شرمندگی‌ای در خطا کردن وجود ندارد، اگر در پی اصلاح آن باشیم.»
منابع
مترجم: میلاد موسوی
نویسنده: استاد بزرگ جیسرپر
#روانشناسی_شطرنج #آموزش_شطرنج #باخت_در_شطرنج