چگونه در شطرنج، سریع خوب شویم: راهنمای ساده و گام به گام برای بهبود سریع شطرنج

• مقدمه
• “خوب بودن” در شطرنج به چه معناست؟
• نتایج با این سیستم
• بازی کردن
• تاکتیک‌ها
• تحلیل و بررسی
• گشایش‌ها
• استراتژی
• منابع پیشنهادی
• تجهیزات مسابقات
• پانویس‌ها و منابع

مقدمه

تصورات غلط زیادی در مورد پیشرفت سریع در شطرنج وجود دارد. در این مقاله قصد دارم روشی ساده اما مؤثر را برای ارتقاء سریع سطح بازی در شطرنج ارائه دهم.

این سیستم بر اساس درس‌هایی است که از پیشرفت شخصی‌ام در شطرنج و مربیگری دیگران آموخته‌ام. خبر خوب این است که شما می‌توانید با تلاش هدفمند و حداقلی، از اکثریت قریب به اتفاق بازیکنان دیگر بهتر شوید.

در حالی که این سیستم برای کمک به پیشرفت شما بدون مربی طراحی شده است، من چند شاگرد را در چارچوب این ساختار آموزش می‌دهم تا سرعت پیشرفت آن‌ها را افزایش دهم. اگر به این موضوع علاقه‌مندید، می‌توانید با من در gautam[at]gautamnarula.com تماس بگیرید.

“خوب بودن” در شطرنج به چه معناست؟

صعود مگنوس کارلسن به جایگاه برترین بازیکن جهان (در سن ۱۹ سالگی)، کسب بالاترین ریتینگ شطرنج تاریخ (در ۲۲ سالگی) و تا چند روز پیش عنوان قهرمان شطرنج جهان (در ۲۲ سالگی) را به ارمغان آورد. این موضوع باعث علاقه مجدد به شطرنج شده است و هیجان‌انگیز است، زیرا کارلسن اولین امید واقعی برای احیای جذابیت گسترده شطرنج از زمان بابی فیشر را نشان می‌دهد.

در بحث پیرامون مگنوس کارلسن، بسیاری از مردم اشاره کردند که از بازی شطرنج لذت می‌بردند، اما به دلیل زمان زیادی که برای “خوب شدن” لازم بود، آن را رها کردند.

من “خوب بودن” را به معنای قرار گرفتن در میان **۱۰ درصد برتر** گروهی که با آن رقابت می‌کنید تعریف می‌کنم. در شطرنج رقابتی در ایالات متحده، این بدان معناست که ریتینگ الو فدراسیون شطرنج ایالات متحده (USCF) حدود ۱۸۰۰ است. اگر یک بازیکن معمولی هستید که با دوستان خود بازی می‌کنید، حتی زمانی که من برای اولین بار بازی رقابتی را شروع کردم و تنها ریتینگ ۱۱۰۰ را داشتم، می‌توانستم اکثریت قریب به اتفاق بازیکنان غیررقابتی را شکست دهم.

هدف در اینجا این است که به شما کمک کند با کمترین تلاش، به سرعت به سطح “خوب” برسید.

نتایج با این سیستم

من برای مدتی حدود ۳.۵ سال با استفاده از نسخه‌ای (بسیار نامنظم) از این سیستم فعالانه تمرین کردم که در طول آن ریتینگ من از ۱۱۰۰ به ۱۹۵۰ افزایش یافت، یعنی **افزایش ۸۵۰ واحدی** در قدرت بازی. در یک دوره ۱۲ ماهه از ۱۱۹۸ به ۱۶۳۹ پیشرفت کردم. با ریتینگ سریع خود حتی سریع‌تر پیشرفت کردم (بازی‌هایی با زمان کمتر از ۳۰ دقیقه برای هر طرف)، جایی که طی ۱۵ ماه از ۱۰۰۱ به ۱۷۴۰ رسیدم (۷۳۹ واحد افزایش ریتینگ).

اولین تجربه من در استفاده از این ایده‌ها با بازیکنان دیگر در دوران دبیرستان بود، زمانی که مربیگری بازیکنان با ریتینگ پایین‌تر را در باشگاه شطرنج خود آغاز کردم. در عرض چند ماه، یکی از شاگردانم آنقدر سریع پیشرفت کرد که نماینده مدرسه در مسابقات قهرمانی ایالتی شد و در آن مسابقات هر بازی را برد.

با توجه به اینکه من با وجود بی‌تجربه‌گی و اشتباهاتم در مطالعه شطرنج و تنبلی‌ام موفق به انجام این کار شدم، متقاعد شده‌ام که اگر دیگران این سیستم را به طور جدی دنبال کنند، می‌توانند خیلی سریع‌تر پیشرفت کنند.

سیستم

از آنجایی که این مقاله هم برای بازیکنان معمولی و هم برای بازیکنان رقابتی در نظر گرفته شده است، در صورت لزوم حداقل الزامات ریتینگ را مشخص می‌کنم. اگر یک بازیکن معمولی هستید و این مقدار برای اهداف شما بیش از حد است، برای یک سیستم بسیار ساده‌تر به سراغ پانویس‌ها بروید.

بازی کردن

برای بهبود سریع باید اغلب بازی کنید. اگر شما یک بازیکن رقابتی هستید (یا آرزو دارید که باشید)، تا آنجا که ممکن است در **تورنمنت‌های حضوری (OTB)** بازی کنید. در دوران اوج خود ۳-۴ تورنمنت در ماه بازی می‌کردم. بازی آنلاین کافی نیست! از بازی‌های آنلاین (۱۵ دقیقه برای هر طرف یا کمتر) برای تمرین گشایش‌ها یا برای تمرین در صورت عدم وجود مسابقات برای مدتی استفاده کنید. اگر یک بازیکن معمولی هستید، تا جایی که می‌توانید با دوستان خود شطرنج OTB بازی کنید و اگر کسی نمی‌خواهد با شما بازی کند، به صورت آنلاین بازی کنید.

از زمانی که این پست را برای اولین بار نوشتم، تعداد زیادی سوال دریافت کردم که چرا شطرنج OTB بسیار مهم است و چرا بازی آنلاین به تنهایی کافی نیست. IM Andras Toth بحث بسیار خوبی در مورد این موضوع دارد که آن را بهتر از من توضیح می‌دهد (کانال او نیز به طور مزمن دست کم گرفته شده است – من به شدت توصیه می‌کنم ویدیوهای دیگر او را ببینید!).

تاکتیک‌ها

دو نوع تمرین تاکتیکی انجام دادم. اولین تمرین، “بینایی شطرنج” و “بینایی اسب” بود که در این مقاله توضیح داده شد. ممکن است ساده به نظر برسند، اما کار می‌کنند. این تمرینات را در ابتدا به مدت دو هفته هر روز انجام می‌دادم و سپس در روز مسابقات و هر چند وقت یک‌بار برای مرور انجام می‌دادم.

روش اصلی من برای آموزش تاکتیک، استفاده از کتاب “تاکتیک‌های شطرنج برای مبتدیان” بود که کاملاً فوق‌العاده است. از آنجایی که ممکن است با سیستم‌عامل‌های مدرن مشکل سازگاری داشته باشد، یک جایگزین خوب CT Art 4.0 است.

این مورد باید به پیشرفت بازی شطرنج شما کمک کند. من هر روز ۵۰ پازل حل می‌کردم و یک بار که کل سی‌دی را تمام کردم، این روند را شش بار دیگر تکرار کردم. سایت‌های تاکتیک‌های آنلاین معمولاً کارایی لازم را ندارند، زیرا ساختار آن‌ها به گونه‌ای نیست که شما بر اساس ایده‌های قبلی یاد بگیرید و بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های آموزشی “تاکتیک‌های شطرنج برای مبتدیان”/CT Art 4.0 را ندارند. به من اعتماد کنید، خرید نرم‌افزار ارزشش را دارد. اگر بخواهم کتابی را برای همراهی با چنین مطالعه‌ای توصیه کنم (که مفید است، زیرا نرم‌افزار فوق در واقع هیچ متن توضیحی ندارد)، “تاکتیک‌های شطرنج برای بازیکنان تورنمنت” را برای بازیکنان متوسط و “تاکتیک‌های شطرنج برنده” را با قیمت کمتر توصیه می‌کنم.

پازل‌های تاکتیکی و استفاده از آن‌ها در بازی‌های واقعی: بدیهی است که هیچ‌کس به شما نمی‌گوید چه زمانی یک تاکتیک در دسترس است، و شما “سرنخ” یافتن تاکتیک‌هایی را که هنگام حل یک سری معما انجام می‌دهید، نخواهید داشت. برای خنثی کردن این موضوع، من یک پوشه از پازل‌هایی که از تاکتیک‌های از دست رفته در بازی‌هایم برگرفته شده بودند، ایجاد کردم و هر از گاهی آن‌ها را مرور می‌کردم.

تحلیل و بررسی

تجزیه و تحلیل، کم‌ارزش‌ترین بخش آموزش شطرنج است. در کودکی به سختی بازی‌هایم را بعد از مسابقات آنالیز می‌کردم، زیرا تنبل بودم. این یک اشتباه بزرگ بود! **بازی‌های شما ارزش طلا را دارد!** نماد شطرنج جبری را یاد بگیرید تا بتوانید حرکات خود را یادداشت کنید و بازی‌های خود را با استفاده از روش ذکر شده در این مقاله تجزیه و تحلیل کنید. از مرحله تجزیه و تحلیل استفاده کنید تا به ضعف‌های خود در گشایش‌ها و بازی‌های پایانی پی ببرید و بازی استراتژیک خود را تمرین کنید. در صورت امکان، از یک بازیکن قوی‌تر بخواهید که بازی‌های شما را پس از آنالیز شخصی شما، با شما بررسی کند. یکی از اشتباهات بزرگ این است که برای تجزیه و تحلیل شطرنج به شدت به رایانه‌ها تکیه کنیم. اغلب اوقات، بازیکنان از رایانه‌ها به عنوان عصا استفاده می‌کنند تا جایگزین مطالعه شخصی خود در مورد بازی شوند. کار کردن روی بازی‌ها به تنهایی و تلاش برای یافتن بهترین حرکت‌ها و ایده‌ها بسیار آموزنده است. تجزیه و تحلیل کامپیوتری باید تنها پس از آنالیز بازی به تنهایی انجام شود، بنابراین می‌توانید تجزیه و تحلیل خود را با رایانه مقایسه کنید و هر اشتباهی را که در ارزیابی موقعیت‌های مهم در بازی مرتکب شده‌اید کشف کنید.

گشایش‌ها

یکی از بزرگترین اشتباهات بازیکنان این است که زمان زیادی را به گشایش‌ها اختصاص می‌دهند. این به این دلیل است که گشایش‌ها بسیار ملموس هستند و مبتدیان فکر می‌کنند که به خاطر سپردن یک گشایش به آن‌ها برتری غیرقابل نفوذی نسبت به حریفانشان می‌دهد.

خودتان را به زحمت نیندازید که خارج از تجزیه و تحلیل بازی‌هایتان، زمانی را صرف مطالعه گشایش‌ها کنید. فقط مطمئن شوید که اصول اولیه گشایش را می‌دانید. من به دانش‌آموزان مبتدی خود، گشایش‌های ساده‌ای مانند **سیستم لندن** را به عنوان سفید، و خطوط ساده **دفاع اسکاندیناوی** و **دفاع اسلاو** را به عنوان سیاه آموزش می‌دهم. این گشایش‌ها ساده و محکم هستند و تقریباً در برابر هر چیزی قابل بازی هستند.

هنگامی که به ریتینگ ۱۶۰۰ رسیدید، یک کتاب گشایش خوب تهیه کنید که هم حرکات خاص و هم ایده‌های پشت گشایش را به شما می‌دهد. از حفظ کردن بی‌فکر خودداری کنید!

من در ادامه توصیه‌هایی برای کتاب‌های خاص ارائه می‌دهم، اما اگر می‌خواهید یک رپرتوار گشایش کامل برای شما تنظیم شود که بر سهولت بازی با حداقل تلاش تمرکز دارد، مقاله من را با عنوان “بهترین گشایش‌ها برای پیشرفت سریع در شطرنج” بررسی کنید.

گشایش‌ها برای سفید

اگر بازیکن ۱.d4 هستید، من به شدت کتاب “Starting Out: 1. d4! توسط Cox” را توصیه می‌کنم. یک جایگزین غیرمنتظره، “رپرتوار گشایش Killer Chess” از Summerscale است.

اگر بازیکن ۱.e4 هستید، کمی پیچیده‌تر می‌شود. حقیقت این است که بازی ۱.e4 به سادگی از ۱.d4 سخت‌تر است، زیرا اگر دقیق بازی نکنید، خیلی راحت‌تر به دردسر می‌افتید. این امر یافتن یک کتاب رپرتوار تک جلدی را کمی چالش‌برانگیزتر می‌کند، اما در اینجا چند گزینه وجود دارد:

“Chess Openings for White, Explained” از Alburt. من شخصاً از آن استفاده نکرده‌ام و انتقادات معقولی درباره برخی از خطوط انتخاب شده شنیده‌ام، اما فکر می‌کنم برای اکثر بازیکنان احتمالاً نقطه شروع خوبی باشد.

“Attacking with 1. e4” از Emms کتابی است که من در طول مدت تلاشم به عنوان بازیکن ۱.e4 از آن استفاده کردم و از آن لذت بردم.

اگر بازیکن ۱.c4 هستید، برای پیدا کردن یک کتاب رپرتوار خوب باید خودتان تحقیق کنید. “خاص بودن” جنبه‌های منفی خود را دارد. گشایش برای سیاه

“Chess Openings for Black, Explained” از Alburt کتاب فوق‌العاده‌ای است.

بدیهی است که این بستگی به ترجیحات گشایش شما دارد. حتی در اینجا هم گشایش‌ها نباید تمرکز اصلی شما باشند. من فقط هنگام تجزیه و تحلیل بازی‌هایم به این کتاب‌ها مراجعه می‌کنم تا ببینم کجا از تئوری گشایش منحرف شده‌ام، که گهگاهی با یک پایگاه داده شطرنج تکمیل می‌شود، اگر خطی در کتاب پوشش داده نشده باشد یا می‌خواهم بیشتر به عمق برسم.

و اگر اولین فکر شما این باشد، “گوتام، یکی از آن کتاب‌ها در سال ۲۰۰۶ منتشر شد! من از تئوری گشایش منسوخ استفاده خواهم کرد!” پس می‌ترسم که شما نکته اصلی را از دست داده‌اید. اگر پایین‌تر از سطح استاد یا حتی استاد بین‌المللی هستید، بازی کردن با آنچه قهرمانان جهان در سال ۲۰۰۶ بازی کردند به جای آنچه در سال ۲۰۲۰ بازی کردند، هرگز دلیلی برای باخت شما نخواهد بود. همیشه. این به سادگی گلوگاه شما نیست، و زمانی که صرف تلاش برای همگام شدن با جدیدترین‌ها می‌شود، منجر به افزایش ریتینگ نمی‌شود.

استراتژی

تا زمانی که به ریتینگ ۱۴۰۰-۱۵۰۰ نرسیده‌اید، باید استراتژی بازی را از تجزیه و تحلیل بازی‌های خود و مرور بازی‌های حاشیه‌نویسی شده، فرا بگیرید. وقتی به آن سطح رسیدید، کتاب “The Amateur’s Mind” از Silman را توصیه می‌کنم.

پایان بازی

پس از یادگیری مات‌های اصلی (شاه و وزیر در برابر شاه، شاه و رخ در برابر شاه و غیره)، “دوره کامل پایان بازی Silman” تنها کتابی است که به آن نیاز دارید. بخش مناسب را بر اساس ریتینگ خود مطالعه کنید و تنها در صورتی به آن بازگردید که مشخص است که بازی‌های پایانی را خراب می‌کنید.

بازی‌های حاشیه‌نویسی شده

حداقل یک بازی حاشیه‌نویسی شده در هفته را مرور کنید (و اگر یک بازیکن رقابتی جدی هستید، بیشتر اوقات). کتاب خوب برای بازی‌های حاشیه‌نویسی شده، “Winning Chess Brilliancies” از Seirawan است. من شنیده‌ام که کتاب “The Mammoth Book of the World’s Greatest Chess Games” نیز بسیار خوب است، اما من شخصاً نمی‌توانم آن را توصیه کنم.

در موقعیت‌های مساوی که بسیاری از استادان بزرگ با تساوی موافقت می‌کنند، کارلسن صبورانه فشار می‌آورد و بررسی می‌کند، منتظر می‌ماند تا حریفش اشتباه کند و سپس برنده شود. مگنوس کارلسن بهترین بازیکن جهان است زیرا تسلیم نمی‌شود. وقتی جوان‌تر بودم، عادت بدی داشتم که از مسابقاتی که در آن‌ها عملکرد بدی داشتم کناره‌گیری می‌کردم. بهانه‌های مختلفی می‌آوردم، اما معمولاً کناره‌گیری می‌کردم، زیرا بعد از چند باخت روحیه‌ام را از دست داده بودم. در بازی‌های شطرنج هم همین کار را انجام می‌دادم؛ پس از انجام یک اشتباه بزرگ، از نظر ذهنی تسلیم می‌شدم. اگر شطرنج چیزی باشد، بازی شانس دوم است. شطرنج، مانند زندگی، به استقامت پاداش می‌دهد. من باخت‌های بی‌شماری را به تساوی و برد تبدیل کرده‌ام، زیرا حریفانم در حین بازی من بیش از حد اعتماد به نفس داشتند. همچنین بردها را به باخت تبدیل کرده‌ام زیرا از ریتینگ یا شهرت حریفم می‌ترسیدم. روانشناسی شطرنج را می‌توان به دو قانون ساده تقسیم کرد:

هرگز از حریف خود نترسید

تا جایی که می‌توانید مبارزه کنید تا بازی تمام شود

به سادگی پیروی از این قوانین صدها امتیاز به ریتینگ شما اضافه می‌کند. توصیه‌های عمومی: موضوعات وسیع‌تری مانند استراتژی یا پایان بازی را فقط زمانی مطالعه کنید که احساس می‌کنید آن موضوع باعث شکست شما می‌شود. به عنوان مثال، فقط در صورتی یک کتاب استراتژی را باز کنید که همچنان در موقعیت بهتر بازی می‌کنید. در غیر این صورت، وضعیت پیش‌فرض شما باید مطالعه تاکتیک‌ها و تجزیه و تحلیل بازی‌های شما باشد. به طور خلاصه، این برنامه آموزشی این است: **زیاد بازی کنید، بازی‌های خود را تجزیه و تحلیل کنید و در درجه اول تاکتیک‌ها را مطالعه کنید.** دانش شما در مورد گشایش، پایان بازی، بازی میانی و غیره از تجزیه و تحلیل بازی‌های شما و مرور بازی‌های استاد بزرگ حاصل می‌شود. فقط یکی از آن موضوعات خاص را مطالعه کنید اگر مشخص است که شما به طور خاص به دلیل آن موضوع ضرر می‌کنید.

منابع پیشنهادی

این فقط لیستی گردآوری شده از تمام مواردی است که در این مقاله توصیه کردم و توصیه‌های ریتینگ برای هر مورد.

تحلیل و بررسی

راهنمای حرفه‌ای برای تجزیه و تحلیل بازی‌های شطرنج شما (همه سطوح)

بازی‌های حاشیه‌نویسی شده

برنده شدن درخشش‌های شطرنج (۱۰۰۰+)

کتاب ماموت بزرگترین بازی‌های شطرنج جهان* (۱۵۰۰+)

پایان بازی

دوره کامل پایان بازی Silman (۱۰۰۰+)

گشایش‌ها

بسته به ترجیحات گشایش فردی شما، کتاب‌ها متفاوت خواهند بود. پیدا کردن یک کتاب رپرتوار منفرد برای گشایش ۱.e4 که عمق و وسعت کافی را فراهم کند، بسیار دشوارتر است، با توجه به این که ۱.e4 – به طور عینی – یک گشایش دشوارتر برای بازی است.

Starting Out: 1. d4! (۱۶۰۰+)

رپرتوار گشایش A Killer Chess (۱۶۰۰+)

Chess Openings for Black, Explained (۱۶۰۰+)

Chess Openings for White, Explained* (۱۶۰۰+)

Attacking with 1. e4 (۱۶۰۰+)

استراتژی

The Amateur’s Mind (۱۴۰۰+)

Winning Chess Strategies (۱۴۰۰-۱۸۰۰)

Reassess Your Chess, 4th Edition (۱۸۰۰+)

تاکتیک

تمرینات Chess Vision و Knight Sight از ۴۰۰ امتیاز در ۴۰۰ روز قسمت اول (همه سطوح)

تاکتیک‌های شطرنج برای مبتدیان (همه سطوح تا ۱۶۰۰)

CT Art 4.0 برای Android یا iOS (همه سطوح تا ۲۰۰۰-۲۲۰۰، یک جایگزین اگر Chess Tactics for Beginners روی رایانه شما کار نمی‌کند)

تجهیزات مسابقات

اگر در تورنمنت‌ها بازی می‌کنید، به سه آیتم دیگر نیاز دارید: یک **ساعت شطرنج** (تقریباً اجباری است، زیرا تورنمنت‌ها آن‌ها را ارائه نمی‌دهند)، یک **مجموعه شطرنج مسابقات** (گاهی اوقات تورنمنت‌ها آن‌ها را فراهم می‌کنند، گاهی اوقات نه، و داشتن مجموعه‌ای برای تجزیه و تحلیل بین راندها مفید است)، و یک **دفترچه ثبت حرکات** (اختیاری، اما به شدت توصیه می‌شود).

ساعت شطرنج Chronos: این ساعتی است که جدی‌ترین بازیکنان استفاده می‌کنند، زیرا برای دوام ساخته شده است. ساعت من ده ساله است و با وجود ریزش‌ها و زمین خوردن‌های زیاد هنوز قوی کار می‌کند. من دو ساعت ارزان‌تر را قبل از اینکه Chronos را بخرم، خراب کردم. در دراز مدت، Chronos ارزان‌ترین ساعت برای خرید است. با این وجود، اگر ۱۰۰ دلار برایتان زیاد است، من ساعت DGT North American را توصیه می‌کنم.

ست شطرنج مسابقات سه‌گانه: یک ست شطرنج یکی دیگر از سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت است. شما یکی را می‌خواهید که ماندگار باشد؛ مهره‌های وزن‌دار بسیار زیباتر از مهره‌های توخالی و پلاستیکی به نظر می‌رسند و در زمان درهم ریختگی زمانی که هر دو طرف زمان کمی در ساعت دارند، احتمال کمتری وجود دارد که از بین بروند. با این حال، در اینجا یک مجموعه ارزان‌تر و بدون وزن نیز وجود دارد.

دفترچه ثبت حرکات مسابقات شطرنج لوکس با صحافی تخت: این دفترچه‌ای است که من برای یادداشت بازی‌های شطرنج خود استفاده می‌کنم (الزامی در بیشتر مسابقات شطرنج). دفترچه‌های ارزان‌تر و فنردار با جلد کاغذی در نهایت پاره و خراب می‌شوند، در حالی که این مدل دو برابر تعداد بازی‌ها (۱۰۰ در مقابل ۵۰) را ثبت می‌کند و برای همیشه ماندگار است.

قوانین رسمی شطرنج فدراسیون شطرنج ایالات متحده، ویرایش پنجم: این کاملاً اختیاری است، اما قوانین رسمی USCF در صورت اختلاف (البته برای بازیکنان ایالات متحده) مفید است. من از نسخه خود برای درخواست تجدید نظر در مورد احکام ناعادلانه مدیران مسابقات استفاده کرده‌ام.

در مورد تمام کتاب‌های شطرنجی که از قبل دارم چطور؟

اگر شما مانند بسیاری از شطرنج‌بازان دیگر هستید، کتاب‌های شطرنج زیادی را جمع‌آوری کرده‌اید که برای بهبود سریع شطرنج به آن‌ها نیازی ندارید. توصیه من: آن‌ها را با کارت‌های هدیه آمازون مبادله کنید.

پانویس‌ها و منابع:

۱- جذابیت فیشر این بود که او تنها آمریکایی بود که با “ماشین شوروی” که از زمان جنگ جهانی دوم بر شطرنج مسلط بود، می‌جنگید، و مسابقه قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۲ با بوریس اسپاسکی از روسیه، آغشته به نمادهای جنگ سرد بود. جذابیت کارلسن در استعداد باورنکردنی، جوانی، عادی بودن او (در مقایسه با خودخواهی و شیطنت‌های بدنام فیشر) و بله، حتی ظاهر اوست.

۲- من نتوانستم داده‌های انبوه اخیر را پیدا کنم، اما USCF داده‌ها را برای تک تک بازیکنان فعال ارائه می‌دهد، بنابراین با جستجوی ریتینگ‌های فردی بازیکنان، ریتینگ را تعیین کردم. صدک ۵۰ حدود ۸۰۰ است.

۳- من حدود چهار سال پیش (زمانی که ۱۶ ساله بودم، ریتینگ حدود ۱۹۵۰) بازی شطرنج رقابتی جدی را متوقف کردم، زیرا دچار خستگی مفرط شدم. من هنوز هم برنامه‌ریزی می‌کنم که روزی به شطرنج رقابتی بازگردم و وقتی این کار را کردم تقریباً از این سیستم برای تمرین و پیشرفت استفاده خواهم کرد.

۴- فکر می‌کنم تنها دلیلی که با وجود بی‌انضباطی در تمرینات توانستم به سرعت پیشرفت کنم این بود که جوان بودم (سال‌های اصلی رقابتی من از ۱۳ تا ۱۶ سالگی بود)، زیاد بازی می‌کردم و حداقل استعداد طبیعی داشتم. اگر این سیستم را به شیوه‌ای منظم دنبال می‌کردم چقدر سریع می‌توانستم پیشرفت کنم؟ احتمالاً حدود دو برابر سریع‌تر.

۵- در اینجا یک راهنمای بسیار ساده برای بازیکنان مبتدی وجود دارد که می‌خواهند به سرعت در یک یا دو ماه پیشرفت کنند:

• اصول اولیه گشایش را بیاموزید: کنترل مرکز، گسترش مهره‌ها و امنیت شاه. جستجو در این مورد باید مقالات مفیدی را به همراه داشته باشد.
• مات‌های اصلی را بیاموزید: شاه + وزیر در برابر شاه، شاه و دو رخ در برابر شاه، و شاه و یک رخ در برابر شاه.
• تاکتیک‌های شطرنج را برای مبتدیان تهیه کنید و ۵۰ پازل در روز حل کنید.
• تمرینات Chess Vision و Knight Sight را از ۴۰۰ امتیاز در ۴۰۰ روز قسمت اول انجام دهید.
• تا جایی که می‌توانید بازی کنید.
• در صورت امکان، بازی‌های خود را با یک بازیکن قوی‌تر بررسی کنید.

۶- بسیاری از اینها فقط برای تحت تاثیر قرار دادن سایر بازیکنان است. این یک منظره معمول در تورنمنت‌های شطرنج است که می‌بینیم بازیکنان در حال لرزیدن و انجام تغییرات پیچیده ابتدایی هستند. در ابتدا این بازیکنان مرا می‌ترساندند، اما وقتی قوی‌تر شدم، متوجه شدم که این بازیکنان اغلب راحت‌ترین شکست دادن هستند. فقط آن‌ها را از گشایش‌ها خارج کنید و با تاکتیک‌ها آن‌ها را له کنید!

۷- من در ابتدا یک تنظیم فیانچتو در سمت شاهی را توصیه کردم که شامل حرکت‌های Nf6، g6، d6، Bg7 و O-O می‌شود، که منجر به تنظیمی به شکل زیر شد. بازیکنان باتجربه ممکن است به این موضوع اشاره کنند که این می‌تواند منجر به دفاع هندی شاه یا دفاع پیرک شود که ظاهراً گشایش‌های نسبتاً پیچیده‌ای هستند. این درست است، اما من فکر کردم که شما می‌توانید هر دوی این گشایش‌ها را با دانش نظری کمی تا سطح ۱۶۰۰ بازی کنید و همچنان خوب باشید. به نظر می‌رسد که بازی آن‌ها هنوز برای مردم دشوار است، به خصوص Pirc، بنابراین من دیگر آن را توصیه نمی‌کنم. مقاله مرتبط من، “بهترین گشایش‌ها برای پیشرفت سریع در شطرنج” را ببینید.

۸- من صاحب کتاب هستم، اما همتای کتاب، “Starting Out: 1.e4!” را توصیه نمی‌کنم!

۹- این به این معنی نیست که هرگز استعفا ندهید. اگر در موقعیتی کاملاً ناامیدکننده در برابر یک حریف قدرتمند، یک وزیر را از دست می‌دهید، آداب خوب این است که به جای کشاندن بی‌هوده بازی، استعفا دهید. یک قانون خوب این است که از خود بپرسید: “اگر حریف من در این موقعیت با مگنوس کارلسن بازی می‌کرد، آیا کارلسن می‌توانست برنده شود؟” اگر پاسخ مثبت است، به بازی ادامه دهید. اگر نه، پس استعفا دهید.